English
شنبه، 21 سرطان 1404

«زنان افغان در اسارت طالبان: تجاوز به جای عدالت»

شریک سازید:

روایت تکان‌دهنده سه زن از تجاوز و شکنجه در زندان طالبان

در سکوت مرگ‌بار افغانستانِ امروز، پشت درهای بسته‌ی زندان‌های طالبان، جهنمی جریان دارد که هیچ ناظر و دادگاهی بر آن دسترسی ندارد. زنانی که تنها سلاح‌شان «صدا» و خواست‌شان «آزادی» بود، امروز با بدن‌های زخم‌خورده، روح‌های شکسته و چشمانی پر از وحشت، زندگی در سایه‌ی ترس را تجربه می‌کنند.

در این گزارش، سه زن شجاع روایت می‌کنند که چگونه تنها به جرم اعتراض، به زندان طالبان برده شدند، مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفتند و در سکوت جهانیان، زخم‌های عمیقی بر جسم و جان‌شان وارد شد.
ناهید، ۲۶ ساله، دانشجوی حقوق:

«در تظاهرات "نان، کار، آزادی" شرکت کرده بودم. شب همان روز، چهار طالب با لباس شخصی به خانه‌مان یورش آوردند. بدون حکم، بدون توضیح. مرا کشان‌کشان به موتر انداختند. در زندان، هر شب بازجو می‌آمد؛ گاهی تنها، گاهی با دو یا سه نفر دیگر. می‌گفتند: "صدایت بلند بود، حالا خاموشت می‌کنیم." تجاوز کردند... بارها. زخم‌ خوردم، شکستم. هنوز هم وقتی شب می‌شود، صداهای‌شان را در گوشم می‌شنوم.»
سهیلا، ۳۵ ساله، آموزگار و فعال حقوق زن:

«من دختران را در خانه آموزش می‌دادم. شب‌هنگام آمدند. چشم و دستم را بستند، بردند. مقاومت کردم. با کیبل زدند، ناخن‌هایم را کشیدند. بعد بدنم را برهنه کردند. یکی از طالب‌ها سرم را تراشید و گفت: "دیگر زن نیستی." شکنجه شدم، تجاوز شدم. با چیزهایی غیرانسانی. هنوز بوی سلول را حس می‌کنم. هنوز شب‌ها با گریه از خواب می‌پرم.»
زرمینه، ۱۹ ساله، دانش‌آموز و شرکت‌کننده در تظاهرات:

«در تظاهرات شعار دادم "زن، زندگی، آزادی". چند روز بعد، در راه مدرسه مرا گرفتند. در زندان، زمان از یادم رفت. چند بار بی‌هوش شدم. وقتی بیدار شدم، لباسم پاره بود و خون زیادی زیرم. التماس کردم، فریاد زدم، اما هیچکس نشنید. یک طالب گفت: "همین بود آزادی‌ات؟" حالا در خفا زندگی می‌کنم. تنها امیدم این است که جهان صدای ما را بشنود.»


این‌ها فقط سه صداست؛ صدای صدها زن خاموش‌شده‌ای که امروز یا در گورهای بی‌نام آرمیده‌اند یا با ترس در کنج‌های پنهانی این سرزمین نفس می‌کشند. زنانی که تنها جرم‌شان "ایستادگی" بود.

زندان طالبان فقط یک چهار دیواری نیست؛ نماد نظامی‌ست که با تجاوز، شکنجه و تحقیر، صدای زن را سرکوب می‌کند. اما این زنان ایستاده‌اند و فریاد می‌زنند:
"ما خاموش نمی‌شویم."
یادداشت:
به‌دلیل نگرانی‌های جدی امنیتی، نام‌ شخصیت‌های حاضر در این گزارش مستعار انتخاب شده‌اند.

✍️ گزارشگر: ثنا هاتف

 

خبرگزاری صدای زن

صدای زن